Перевод: с польского на русский

с русского на польский

coś wzięło w łeb

  • 1 coś wzięło w łeb

    разг. что́-л. провали́лось (пошло́ пра́хом)

    Słownik polsko-rosyjski > coś wzięło w łeb

  • 2 łeb

    сущ.
    • башка
    • глава
    • голова
    • головка
    • заглавие
    • название
    • начальник
    • обух
    • руководитель
    • шеф
    * * *
    pot. łeb разг. башка
    czoło лоб
    * * *
    ♂, Р. łba 1. голова ž (животного);
    2. разг. башка ž;

    zakuty \łeb тупая башка; tęgi \łeb (умная) голова (о человеке);

    3. тех. головка ž;
    ● kocie łby булыжная мостовая;

    na \łeb, na szyję а) сломя голову, очертя голову;

    б) стремглав, стремительно; в) (doszczętnie) наголову;

    pobić na \łeb, na szyję разбить наголову;

    ukręcić \łeb a) komuś свернуть голову (шею) кому-л.;
    б) czemuś не дать ходу чему-л., замять что-л.; coś wzięło w \łeb разг. что-л. провалилось (пошло прахом)
    * * *
    м, Р łba
    1) голова́ ż ( животного)
    2) разг. башка́ ż

    zakuty łeb — тупа́я башка́

    tęgi łeb(у́мная) голова́ ( о человеке)

    3) тех. голо́вка ż
    - na szyję
    - pobić na łeb

    Słownik polsko-rosyjski > łeb

См. также в других словарях:

  • łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… …   Słownik języka polskiego

  • łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… …   Słownik frazeologiczny

  • wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …   Słownik frazeologiczny

  • wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»